Duru haftaya 1 yaşını dolduruyor, zaman nasıl geçiyor anlamıyorum.
Gece Duru'yu evde bırakıp dışarı çıkma yüzdem şuan için sanırım 2/360 (ilkinde Duru 25 günlüktü, annem burdaydı, düğüne gitmiştik, diğerinde Duru 4 aylıktı, yine düğüne gitmiştim, İstanbul'daydık, Duru'ya yine annem bakmıştı-saat 21:30'da uyumayı reddettiği için annem eve çağırmıştı:)).
Sabri hemen hemen her haftasonu (genellikle cumaları) çıkıyor da ben hep evde kızla başbaşayım...
Bugün Sabri hazır kayınvalidemler burdayken 'kızı uyutup biraz çıkalım mı?' dedi, bana bir titreme geldi:) Bir yanım 'çık gez ya ne olacak?' derken bir yanım hep 'ya kız uyanır da beni ararsa?' diyor. Ararsa ne olur? Biraz ağlar sonra uyur yada belki ağlamaz hemen uyur belki de uyumaz, oturur, ne olmuş yani? Ölüm yok ya bunun sonunda...
Gece gezmelerinin bir diğer kötü yanı da gece geç yatıp ertesi günün işkence haline gelmesi. Ama o da kayınvalidemlerin sayesinde hafifçe atlatılabilir. O yüzden şuan karar verdim, bu gece çıkıyoruz:)) amaan bir daha mı gelicez dünyaya?!? Duru da azcık müsaade etsin annesine canım aaaa...
detayları bir sonraki yazıda anlatırım;)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder