New York'a ev oturmasına gittik...

Aralık ayında Sabri’nin iş yeri 9 gün christmas tatili verince biz de bu fırsatı New York’taki arkadaşlarımızı ziyaret ederek değerlendirelim dedik ve hoop aldık biletlerimizi atladık gittik. Ya New York çook soğuktu ya da bizim tenimiz artık çok hassaslaştı, ehe ehe:) Oradaki arkadaşımız 8,5 aylık hamile olduğu için çok fazla evden çıkamıyordu ama biz de onun kadar çıkamadık desek yeridir:) Yok dışarısı soğuk, christmas diye her yer çok kalabalık, yok dükkanlar kapalıdır yok hava karardı yok bilmem ne derken ev kuşu olduk. Amaç zaten onlarla birlikte olmaktı.. 

Onu diyorum artık turist gibi değiliz orda. Haldır haldır dükkan gezelim, alışveriş yapalım olayında değiliz… Hatta benim montum olmadığı için internetten bir tane almıştım orda giyerim diye, o da büyük gelince geri verip arkadaşımınkilerden giydim.. Aldığımızı da verdim yani:) Yılbaşında giymek için elbise bakarım belki demiştim o da kısmet olmadı:) Sabri haftada bir top tepcek diye krampon aldı kendine ucuzundan:) Ben de çok spor yapacakmışım gibi tayt falan aldım, dolapta güzel güzel duruyorlar maşallah, renk kattılar, halen etiketleri üzerinde:) 1 gün çok hasta oldum zaten tüm gün ilaç içip uyudum, dinlendim, iyi geldi…

Evinde kaldığımız arkadaşımızın kendileri gibi çook tatlı bir oğluşları var, onunla vakit geçirdik bol bol. Christmasda oradaki arkadaşları evlerine topladılar sağolsunlar hepsini bir arada gördük, muhabbet ettik, güldük, eğlendik… Bir ara Çağla doğuracak diye korktuk ama devamı gelmedi Allahtan:)

Bizi bol bol Türk yemekleri yiyebileceğimiz yerlere götürdüler valla çok iyi geldi. Burda kebap mı gördük anacım. Bırak görmeyi millete de kebap diye saçma sapan şeyler yedirdik:) Türkiye’deki iş yerimden 2 arkadaşım geldi, onları gördük, çok iyi geldi… Muhabbet, dedikodu tabii ki:) 

En heyecan verici kısmı ise son gün Türk marketine gidip adaya getirmek için peynir, zeytin, sucuk almamızdı. Gümrükten geçerken bavuldan alacaklar diye aklım çıktı:) Eve geldiğimizde nasıl mutluydum size anlatamam… Şimdi afiyetle yiyoruz, bitecek diye korkuyoruz:)